Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata.

Uroczystość tę wprowadził do liturgii papież Pius XI encykliką Quas Primas z 11 grudnia 1925 r. na zakończenie roku jubileuszowego. Początkowo uroczystość obchodzono w ostatnią niedzielę października; reforma soborowa przeniosła jej termin na ostatnią niedzielę roku liturgicznego.
Uroczystość ta ma nam uświadomić, że Chrystus jest Królem całego stworzenia - wszechświata. On jest Królem, bo jest Bogiem-Człowiekiem, Stworzycielem i Odkupicielem. Z tego właśnie tytułu ma absolutną władzę. Bóg nie tylko stworzył świat, ale ciągle go stwarza i nim włada. Królestwo Jezusa jest czymś zupełnie innym od wszystkich królestw ziemskich. Dotyczy ono wszystkich narodów, wszystkich miejsc i wszystkich czasów. Ono już istnieje w Kościele, choć jeszcze nie zostało do końca wypełnione. Dlatego właśnie w codziennej modlitwie, którą zostawił nam sam Chrystus, wołamy z nadzieją.    Przyjdź królestwo Twoje!
Chrystus sam nazywał się królem dając swemu królestwu podobne uzasadnienie. W rozmowie z Piłatem zaznaczył, że Jego królestwo nie jest z tego świata, to znaczy na wzór tego świata, jednak sugerował, że jest ono najlepszym rozwiązaniem dla tego świata, by go utrzymać w istnieniu i porządku zamierzonym od początku przez Boga. Rzeczywiście Chrystus w ciągu swego życia ziemskiego wykazywał swoje panowanie nad światem fizycznym i duchowym: uciszał burze i żywioły, zamienił wodę w wino, rozmnażał chleb, chodził po wzburzonych falach, czynił cudowne połowy ryb, uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych, poskramiał złe moce, mówił, że jest panem szabatu, dawał swoim uczniom moc odpuszczania grzechów i czynienia cudów. Nie wahał się przyznać, że „dana jest Mu wszelka władza na niebie i ziemi”, i że przyjdzie na końcu świata jako król w towarzystwie aniołów i zacznie sądzić wszystkie pokolenia ludzkie na podstawie ich życia zgodnego z ewangelią. Chodzi tu o królowanie nad sumieniami ludzkimi, o Królestwo Boże, które stanowi duszę i osnowę całej reszty świata, a jego zaczynem tu na ziemi jest Kościół. Brak tej pełni Królestwa Bożego Jezusa Chrystusa tu na ziemi każe Ludowi Bożemu Kościoła modlić się słowami samego Jezusa: „Przyjdź Królestwo Twoje”, tzn., niech nastanie wreszcie powszechne panowanie Boga i Króla wszechświata, Jezusa Chrystusa.